(о лице)

нæуæг мелтæ ка уадза, уæхæн лæхъуæн фестдзæнæй (зæронд лæг) − он (старик) превратится в юношу, у которого впервые появился пушок (на лице) (26; 98/3-222).

Фаризет митвæлурс аци иу уысммæ. – Фаризет в мгновение стала бледной как снег. (Беджызаты Ч., Мæсгуытæ дзурынц)

Уыцы æнагъæддаджы хабарæй афтæ фæтартсæн, æмæ та бауадзыг дæн. – Я так испугался (услышав) это небывалое известие, что снова упал в обморок. (Гуыцмæзты А., Дæ уды фарн)

НКВД-йы коймæ Иван æваст афæлурс, йæ хуыз фæцыди, бауадзыг уæвынмæ йæ бирæ нал хъуыди. – При упоминании НКВД Иван моментально побледнел, изменился в лице, и чуть было не лишился чувств. («Мах дуг», 2007, №1)

Ахауд, бауадзыг и, цасдæр нал ’мæ нал чъицыдта, стæй цадæггай æрцыдис йе ‘муд æмæ ракасти цæстæй. – Упал, лишился чувств, некоторое время он все не мог прийти в себя, потом медленно очнулся и открыл глаза. (Æгъуызаты Иуане, Алгъуызы кадæг)

Лæппу уыд коса – æрмæст ма хъусты сæртæ æмæ къæбутыл аззади хъуынтæ, æндæр сæр уыди дæвдæг æмæ урс-урсид дардта, уыцы æмдымбылæй. – Парень был худосочным, и только над ушами и на затылке еще оставались волосы, в остальном же его округлая голова была гладкой и белой. (Хуыгаты С., Ганзейы чиныг)

Нæ тæккæ комкоммæ æрцæйтахт, йæ иунæг цæст æдæрсгæ æмæ сабыргай радзагъул-бадзагъул кодта йæ къуырфы мидæг. – Он бежал прямо навстречу нам, его единственный глаз спокойно и медленно поворачивался в орбите. (Гæздæнты Г., Повесть о трех неудачах)

Йæ уадулты бæсты ма цæсгомыл уыд дыууæ къуырфы æмæ дыууæ цыргъ къуыппы, цæсгомæн йæ хуыз – фæлурс бурбын мыдадзын цырагъау. – Вместо щек на его лице были две впадины и два острых холмика, а цвет лица был бледно-желтоватым, как у восковой свечи. (Дзесты К., Зæрдæйы ностæ)

мыггæгтæ кæрæдзимæ сызнаг сты. – …между двумя родами вспыхнула вражда. (Гæдиаты Секъа, Азау)

Цæвиттон, цыбыр, æдых мыггаг тыхджын мыггаджимæ куы сызнаг уыдаид истæй фæдыл, уæд-иу архайдта йæхи бауазæг кæнын æндæр стыр æмæ тыхджын мыггагæн. – Словом, если малочисленный, слабый род поссорится с родом сильным, то слабый род пытался найти покровительство в лице другого большого и сильного рода. (Беджызаты Ч., Мæсгуытæ дзурынц)

Галилей уыди Коперничы фæдон, фæлæ йæ зæрдæйы хъуыдытæ æргом не ’вдыста, уымæн æмæ зыдта, дины хицæуттæ йæм кæй сызнаг уыдзысты, уый. – Галилей был последователем Коперника, но свои воззрения он открыто не выказывал, потому что знал, что иначе священнослужители восстанут против него. (Сиукъаты Н., Дун-дуне нæ алфамбылай)

цæститæ дæргъæлвæс цæсгони арф, хъæбæр арф бакъæрæстæ 'нцæ − глаза на продолговатом лице очень сильно расширились (округлились) (10; 127).